اینجـــــآ زمــــــین است...

قــــــــرن 21...

اینجا مسولین حقوق بشرش خواب تشریف دارند...


و کودکان تکه ای از آن...

از ترس کشته شدنشان خواب ندارند...


اینجا سر مسولین عجیب گرم است و کودکان غزه...

لرزیدنشان از سرما نیست...

درد دارد دیدن جنازه ی هم بازی و هم سن و سالش...

درد...

اینجا بان کی مون ها به دوچرخه سواریشان می رسند و ....

کودکان غزه، دوچرخه نمیخواهند...

امنیت میخواهند...

آرامش...

زندگی...

اینجا مهم نیست موشک ها روی سر کودکان بیگناه فرود می آید...

اینجا عده ای اخبار را دنبال نمیکنند، چرا که خبر قتل عام کودکان غزه...

وجدان اندکی که در عمق وجودشان سوسو میزند را...

آزار میدهد...

عده ای هم که، کشته اند وجدانشان را...

اینجا انسانیت در شرف مردن است و مردانگی به سختی یافت میشود...

اینجا خواب اصحاب کهف، مصلحت است...

مصلحت است برای سکوت...

سکوت در برابر این ظلم ها...

این نسل کشی ها...

اینجا زمین است...

اما صدای آه مظلومش، به کران آسمان ها می رسد...


پی نوشت:

اینجا زمین است...

و در تکه ای از آن...

با وجود این همه ظلم...

عده ای شعار نه غزه ؛ نه لبنان را سر میدهند...