به نظر من گریه کردن در نماز هیچ اشکالی نداره و اگر دل آدم گرفته باشه، کجا بهتر از درگاه خدا که بتونی باهاش درد و دل کنی.

تازه وقتی که سیم وصل میشه و آدم یه حس خاصی پیدا می کنه می تونه که گریه کنه و با خدای خودش بدون کلف و راحت سخن بگه.

اینی که میگن گریه کردن نماز رو باطل میکنه قبول ندارم...

گاهی همین هایی که ادعای بسیجی بودنشون گوش آسمون رو کر میکنه...

اینایی که فک میکنن خیلی دین دارن...

اینایی که یک ذره اخلاق اسلامی ندارن...

چنان دلت رو میشکنند که...

سر بغض توی  گلوت رو  فقط دو رکعت نماز به نیت آرامش باز میکنه...

بعد همین ها میشینن گریز جوان از دین رو نقد میکنند...

خواهر عزیز...

برادر گرامی...

علت گریز از دین تویی و امثال تو...

خودتو اصلاح کن...

من خدایی دارم که بی صدا و بی حساب میبخشه ...

و توی حقیر...

حسابگرانه تسبیح و ذکر منو میشماری...

تا میزان محبوبیتم پیش خودت مشخص بشه؟...

من نیازی به محبوبیت پیش تو ندارم...

حالا هر سمت و منصبی که میخوای داشته باش...

معیار،  برای من جایگاهم پیش خدای خودمه...

نه فرد حقیری مثل تو....

پس چشم میپوشم از رفتار غلطت که باعث دل شکستگیم شد...

چشم میپوشم از بغض توی گلوم...

چشم می پوشم از تنفری که بی دلیل..

توی رفتارت نسبت به من نشون میدادی...

و میبخشمت...

تا خدای خودمو راضی نگه دارم ...

ولی انتظار فراموش کردن ازم نداشته باش...

هیچوقت...


پی نوشت:

ببخشید شیعه بلاگ یکم دیر به روز شد...

طرح یاوران ولایت بودم...

به اینتر نت دسترسی نداشتم...

یاعلی...

بعضی از بسیجی ها متاسفانه چونان رفتار می کنن که انگار خدا فقط مال اینهاست و اینهاین که مغرب درگاه پروردگارن و هرکس که تفکری به غیر از تفکر اونها داشته باشه، جهنمی محسوب میشه.

آزادی واقعی یعنی اینکه، هرکس بتونه هر دیگاه و تفکری که داره، داشته باشه و محترم شمرده بشه

شما اگر تفکرات بنده رو دسوت نداری، به من چه خب، من هم تفکرات شمارو دوست ندارم باز به شما چه؟

ولی هردومون انسانیم و می تونیم بخاطر انسان بودن باهم دوست باشیم و به هم احترام بزاریم

باهم بحث کنیم و به انتقادات همدیگه گوش بدیم

بدون اینکه بخواییم از دست همدیگه دلگیر بشیم و بخواییم به همدیگه ثابت کنیم که ، من از تو بهترم


اینو بدونید، اگر احساس کردید که کسی چنین تفکری داره که می خواد القا کنه من آدم مومنی هستم و خیلی می فهمم ، بدونید که این ادم فقط عقده دینداری داره

وگرنه کسی که خدارو درک کرده باشه، بسیار فروتنانه با افراد برخورد می کنه و آدم از بودن در کنار این افراد احساس آرامش می کنه


نظر شما چیه؟